- 92 -
1438 (16. grudnia) We wtorek po [św. Łucji] etc.
Relacja księcia Henryka IX. Głogowskiego o hołdzie lennym książąt Śląska złożonym królowi Zygmuntowi Luksemburskiemu.
— Wir HeinrichHenryk IX. Starszy, Głogowski (zm. 1467), książę głogowsko-żagański, 1412/13 na Szprotawie, Krośnie Odrzańskim, Świebodzinie i połowie Głogowa, od 1420 na Kożuchowie i Zielonej Górze, od 1446 na Lubinie; syn księcia Henryka VIII. Wróbla etc. bekennen etc., das vor uns komen ist der hochgeborne furste herczog LudwigLudwik III. Lubiński (zm. 1441), piastowski książę Oławy i Lubina, syn Henryka IX. Lubińskiego czu LobinLubin unser ohem und hot vor uns als eynen gewilten richter und vor unsre man, die wir em czu rechte gesatczt haben, geheischen und gefordert den erwurdigen in gote vater hern ConradenKonrad IV. Starszy (Oleśnicki, zm. 1447), książę oleśnicki, od r. 1417 biskup wrocławski, w l. 1412/13-1416 pan na Oleśnicy, następnie na Kątach Wrocławskich, Bierutowie, Prudniku i Sycowie; syn księcia Konrada III. Starego (Oleśnickiego) bischoflf czu BresslawWrocław unsern vetter und den hochgebornen fursten herczog JohannesenJan I. Żagański (zm. 1439), książę żagański, od r. 1401 na Szprotawie, Przemkowie, Sulechowie, połowie Głogowa, Ścinawy i Bytomia Odrzańskiego, od 1403 na Żaganiu, Krośnie Odrzańskim i Świebodzinie, 1412/13 książę żagański, od 1413 na Przewozie; syn księcia Henryka VIII. Wróbla vom ZaganŻagań etc. unsen bruder durch zweene fursten nemelichen herczoge ConradenKonrad V. Kącki, Kantner (zm. 1439), książę oleśnicki, od r. 1416 na Oleśnicy, od 1421 na Koźlu; syn Konrada III. Starego Kenthnern genanth und herczoge ConradenKonrad X. Biały, Młodszy (zm. 1492), ostatni piastowski książę Oleśnicy, od r. 1450 na Oleśnicy, od 1452 na Wołowie, Sycowie, Ścinawie, Miliczu, 1478 na Oleśnicy i Bierutowie; syn Konrada V. Kąckiego den weyssen genant, dorzu durch zweene seyner belenten man als Hanos Tunkel und Stephan Swenkenfelden, als das billig und recht ist, umb ein bekentenisse von gelobde und begnadunge des allerdurchlauchtigisten fursten und hern hern SigemundenZygmunt Luksemburski (Luksemburczyk, zm. 1437), od r. 1378 elektor (margrabia) brandenburski, od 1387 król węgierski, od 1410 niemiecki, od 1419 książę Luksemburga, od 1431 król włoski, od 1433 Święty Cesarz Rzymski, od 1419 król czeski, choć władzę objął w r. 1436; syn cesarza Karola IV. Luksemburskiego, prawnuk Kazimierza Wielkiego zu Hungarn und zu Behemen konige seliges gedechtenisse czu czeiten den fursten der Slezien gethon und bescheen czur SweideniczŚwidnica, do her dy fursten der Sleczien vor sich geboth czu komen und em houldunge czu thun alz eyme konige czu Behemen, daz czu derselben czeith in keigenwertig gewest seinth der obgenante erwurdige her Conrad bischoff czu Bresslaw, herczog BernhardBernard Niemodliński (zm. 1455), w l. 1382-1400 na Niemodlinie i Strzelcach, od 1401 na Oleśnie i Lublińcu, ok. 1420-1424 na Prudniku i Głogówku, 1434-1450 na Kluczborku i Byczynie, od 1450 na Oleśnie; syn księcia Bolka III Opolskiego, herczog Johans vom Zagan, herczog JohansJan Ziębicki (zm. 1428), książę ziębicki od r. 1410; syn księcia Bolka III. Ziębickiego von MonsterbergZiębice und herczog RampoldHenryk VII. Rumpold, Średni, Większy (zm. 1394 w Bolesławcu), w l. 1369-1378 książę żagańsko-głogowski, od 1378 na Głogowie, Ścinawie i Bytomiu Odrzańskim; syn Henryka V. Żelaznego dem got genade, dorzu herczog Bolko der junge und herczog Rupricht als ein ungesundert bruder des obgenanten herczog Ludewigis. Des bekanten dy obgenanten hern her Conrad bischof czu Bresslaw und her Johannes herczug zu Zagan vor uns obgenanten herczoge Heinriche und unsre mannen, dy mit uns czu rechte gesessen haben, an eides stad und bei sulcher hauldunge, dy se denne dem obgenanten herren und konige czu den czeiten geton haben, daz in den obgenanten czeithen, alz dy obgenanten hern und fursten czur Sweidnicz von dem obgenanten hern Sigemunden Hungarischen und Behemischen etc. konige czur hauldunge gefordert worden, eher sy em dy hauldunge gethon hatten als von der cron czu Behemen wegen, daz der obgenante her Sigemund herre und konig czu Behemen den obgenanten fursten und eren erben mit munde und mit hande versprochin und gelobith hot se bei eren herkomen gewonheiten freieten rechten privilegien und briffen, dy von seynen vorfarn hern und konigen der cron czu Behemen den obgenanten fursten und eren vorfarn und hern gescheen und getan weren, und wy dy er vorfarn und se dy gehabt und besessen hotten, ungehindert czu lessen und geruclichin czu behalden, uff sulche gelobde und begnadunge se em hauldunge gethon hetten, domete sy sich eres eits geledigith haben. Welch bekentenisse obgenanten herczoge Ludewigen wir mit unserm recht bestendig als den recht gesprochen haben und em des unsern briff mit unserm anhangenden ingesegil czu bekentenisse; den her uns durch recht gefordert hat, gegeben haben, des dienstags nach [Lucie] anno 1438.
Lehns- und Besitzurkunden Schlesiens und seine einzelne Fürstenthümer im Mittelalter. Herausgegeben von Dr. C. Grünhagen und Dr. H. Markgraf. Erster Theil. Leipzig 1881.